De geschiedenis van Sardinië | Historische bezienswaardigheden

Sardinië heeft een rijke en boeiende geschiedenis. Het eiland is eeuwenlang beïnvloed door verschillende volkeren, culturen en beschavingen. Van de mysterieuze Nuraghe tot de Spaanse overheersing, Sardinië heeft een verleden vol verhalen. Er zijn verschillende historische bezienswaardigheden en plekken op het eiland te vinden.

Historische bezienswaardigheden op Sardinië

Sardinië zit vol met bijzondere historische plekken. Ontdek zelf de geschiedenis van Sardinië door ze te bezoeken! Enkele van de meest indrukwekkende zijn:

• Su Nuraxi in Barumini – Een van de best bewaarde Nuraghe-complexen. Dit bouwwerk uit de bronstijd bestaat uit een grote centrale toren, omringd door een netwerk van kleinere torens en muren. Archeologen geloven dat het diende als een vesting of een ceremoniële plek.
  Boek hier een rondleiding
• Tharros – Een oude Fenicische en Romeinse stad aan de westkust. Hier kun je de ruïnes van tempels, huizen en een Romeins badhuis bewonderen. De ligging aan zee maakt het een spectaculaire archeologische site.
• Castello in Cagliari – Een middeleeuwse wijk met Spaanse invloeden. Dit stadsdeel ligt op een heuvel en biedt een prachtig uitzicht over Cagliari. Smalle straatjes, oude stadspoorten en indrukwekkende bastions maken het een historisch hoogtepunt.
  Maak een rondleiding door Castello met een lokale gids of ontdek de ondergrondse gangen van Cagliari
• Alghero – Een stad met Catalaanse invloeden en een prachtig historisch centrum. De stadsmuren, de gotische kerken en de smalle steegjes geven een uniek karakter aan Alghero. De lokale bevolking spreekt zelfs nog een Catalaans dialect.
  Maak een rondleiding door het historische centrum met een lokale gids
• Nora – Een van de oudste steden van Sardinië, gesticht door de Feniciërs en later uitgebreid door de Romeinen. Hier kun je goed bewaarde mozaïekvloeren, Romeinse baden en een amfitheater bezoeken. Het ligt vlak bij de kust in het zuiden van het eiland.
  Boek een tour naar Nora vanuit Cagliari

De geschiedenis van Sardinië door de eeuwen heen

De oudste bewoners: de Nuraghe-cultuur

De eerste bekende beschaving op Sardinië is de Nuragische cultuur, die rond 1800 voor Christus opkwam. De Nuragische bevolking bouwde indrukwekkende stenen torens, bekend als de nuraghi op Sardinië. Deze torens dienden waarschijnlijk als woonplaatsen, verdedigingswerken of religieuze plekken. Ze zijn nog steeds te vinden op verschillende plaatsen op het eiland en vormen het symbool van de geschiedenis van Sardinië.

Een van de bekendste nuraghi is Su Nuraxi di Barumini. Dit is een UNESCO-werelderfgoedlocatie in het binnenland van Sardinië. Hier zie je de overblijfselen van een Nuragisch dorp met een grote centrale toren en meerdere bijgebouwen. Archeologische opgravingen hebben tal van voorwerpen aan het licht gebracht, zoals potten, wapens en religieuze voorwerpen.

De invloed van de Nuragische cultuur is in sommige aspecten nog steeds voelbaar. De Sardijnen koesteren trots hun onafhankelijkheid en unieke cultuur, die terug te voeren zijn op deze vroege beschaving. Sardinië’s eigen taal, Sardisch (of Sardu), bevat zelfs elementen die vermoedelijk teruggaan op de Nuragische taal.

Boek hier een tour naar de bekendste Nuraghi van Sardinië

Feniciërs, Romeinen en Byzantijnen

Vanaf ongeveer 900 voor Christus begonnen de Feniciërs, zeevaarders uit het huidige Libanon, handelsnederzettingen op Sardinië te stichten. Hun invloed was groot, vooral aan de kust, waar ze steden bouwden zoals Tharros en Nora. De Feniciërs maakten van Sardinië een knooppunt voor handel tussen de oostelijke en westelijke delen van de Middellandse Zee. Ze introduceerden nieuwe technologieën en kennis, zoals ijzerbewerking en schrift.

Rond 500 voor Christus namen de Carthagers, een kolonie van de Feniciërs in Noord-Afrika, de macht over Sardinië over. Carthago breidde de handel en defensie van het eiland verder uit. In deze tijd bloeiden verschillende kuststeden op, waarvan enkele overblijfselen nog steeds te bezoeken zijn. Tharros, aan de westkust bij het schiereiland Sinis, biedt een indrukwekkend beeld van de oude Fenicische en Carthaagse bouwkunst met ruïnes van tempels, wegen en huizen.

De Romeinse periode in de geschiedenis van Sardinië

Na de Eerste Punische Oorlog in 238 v.Chr. nam Rome Sardinië over van de Carthagers. De Romeinen maakten van het eiland een provincie en zetten een intensieve landbouwindustrie op, waarbij Sardinië diende als graanschuur voor het Romeinse Rijk. Infrastructuur zoals wegen en aquaducten werd aangelegd, en Romeinse nederzettingen bloeiden op.

De stad Cagliari (toen Caralis genoemd) groeide uit tot het Romeinse bestuurscentrum op Sardinië. Hier kun je vandaag de dag nog het Romeinse amfitheater bezoeken, dat in de rotsen is uitgehouwen en waar vroeger gladiatorengevechten en theatervoorstellingen plaatsvonden. Ook de stad Nora, oorspronkelijk Fenicisch, werd in de Romeinse tijd uitgebreid. Bezoekers kunnen er nog altijd de overblijfselen zien van Romeinse baden, mozaïeken en een theater.

Middeleeuwen is de periode onafhankelijkheid en invasies

In de middeleeuwen werd Sardinië verdeeld in vier zelfstandige koninkrijken, ook wel Giudicati genoemd. Dit gaf het eiland een periode van relatieve onafhankelijkheid. Toch werd het regelmatig aangevallen door Arabische piraten.

Spaanse en Oostenrijkse invloed op de geschiedenis van Sardinië

Vanaf de 14e eeuw werd Sardinië ingelijfd bij het Koninkrijk Aragon, later onderdeel van Spanje. De Spanjaarden bouwden forten, versterkten kustplaatsen en brachten hun taal, cultuur en religie mee. Het katholieke geloof kreeg meer voet aan de grond, en Spaanse kloosters en kerken werden gebouwd. De Spaanse invloed is tot op de dag van vandaag merkbaar in de Sardijnse keuken en dialecten.

In het stadje Alghero vind je nog steeds sporen van de Catalaanse invloed. Het wordt zelfs ‘Klein Barcelona’ genoemd. De lokale bevolking spreekt er een Catalaans dialect, en de stad staat bekend om haar Catalaans-gotische architectuur. De stadsmuren en kerken herinneren aan deze periode van Spaanse overheersing.

De Savoyaarden en het Italiaanse Koninkrijk

In 1720 werd Sardinië toegewezen aan het Huis van Savoye, dat later aan de basis zou staan van het verenigde Italië. Sardinië werd in deze tijd gekenmerkt door armoede en achterstand. De Savoyaarden probeerden het eiland te moderniseren, maar hun pogingen hadden slechts beperkt succes door de afgelegen ligging en moeilijk toegankelijke bergachtige gebieden van Sardinië.

Na de Italiaanse eenwording in de 19e eeuw werd Sardinië een provincie van het nieuwe Italiaanse koninkrijk. Dit bracht gemengde gevoelens met zich mee, aangezien veel Sardijnen zich nauwelijks verwant voelden met het Italiaanse vasteland. In deze periode werd de invloed van de Italiaanse taal sterker, maar bleef het Sardisch bestaan als taal van het volk, vooral in landelijke gebieden.

In Nuoro, in het hart van Sardinië, kun je het Sardijns cultuurmuseum (Museo Etnografico Sardo) bezoeken. Hier krijg je een goed beeld van het traditionele Sardijnse leven en de rol van de Sardijnen in de eenwording van Italië.

Autonomie en moderne ontwikkelingen

Na de Tweede Wereldoorlog kreeg Sardinië in 1948 een autonome status binnen Italië, wat leidde tot een heropleving van de Sardijnse cultuur en taal. Sardinië werd een populaire toeristische bestemming en ontwikkelde zich economisch dankzij deze status. Het toerisme bracht wel modernisering, maar ook uitdagingen voor de traditionele cultuur. Zo probeert Sardinië een balans te vinden tussen modern toerisme en het behoud van zijn culturele erfgoed.

In plaatsen zoals Costa Smeralda zie je het moderne, luxueuze gezicht van Sardinië, waar exclusieve hotels en resorts in de jaren ‘60 zijn neergezet om de groeiende stroom toeristen aan te trekken. Tegelijkertijd zijn er tal van initiatieven om de traditionele Sardijnse levensstijl, ambachten en cultuur te behouden, zoals folklorefestivals en dorpsfeesten waar eeuwenoude gebruiken nog springlevend zijn.